آن شب ها گذشت.آن شب هایی که تا سحر بیدار می ماندیم.آن شب ها که زیر لب جوشن کبیر زمزمه می کردیم.آن شب ها که دیگر عنان اشک هایمان در دست های خودمان نبود،به خود می آمدیم و می دیدیم  که اشک هایمان دنیایی را پاک کرده بود.آن دنیایی که پاک شدنش را به خواب هم نمی دیدیم.اشک هایمان همان مجوز ورودمان به دنیای پروانه ها بودند،رفتند.

آن شب ها که با ترس از خودش به زیر کتابش پناه می بردیم،به امید این که بخشش شامل حال ما نیز شود.آن شب ها که از هر چهارده برگزیده اش یاری می خواستیم،همه و همه گذشت. آن سحری های پر راز و نیاز و آن افطار های پر التهاب گذشت و...

...و حالا ما مانده ایم بر سر دوراهی.دوراهی که هر کدام ما را به دو راه مختلف می کشاند.دو راهی که یکی از راه ها مسیرش به شدت زیباست و پرزرق و برق و آن یکی پر از سختی است و اشک.

                                                                                       وای خدای من!

                                                                                                          حالا کدام راه را انتخاب کنم؟در برزخی گیر کردم که مانند ندارد.

                                                                                                                                                                                       خودت دستمو بگیر!

در صحن نشسته بودم.اشک می ریختم.زائران مرا نمی دیدند.متوجه حالم نبودند.طوفان درونم را احساس نمی کردند.فقط یک خانوم چادری را می دیدندکه سرگرم دعا خواندن بود.پرنده دلم خودش را به همه طرف می زد.به در و دیوار قفس.قفسی که در همه عمرم با گناه برایش ساخته بودم.قرآنی را که در دستم داشتم به سینه فشردم.ساعت های بود که از مراسم شب احیا گذشته بود.اشکم شدت گرفت.ناله ام داشت بلند می شد.ناگهان آسمان غرید.صاعقه ای زد.باران مانند سیل بر زائران می بارید.باران نبود سیل بود.درآن باران به ناگه احساس کردم که سبک شدم.انگار تازه متولد شده بودم.باد شدت گرفت.ناگهان کاغذی جلوی پایم قرار گرفت.کاغذ رابرداشتم.بازش کردم.در درونش نوشته بود:

                    "اگر در این شب عزیز اشک به چشمانت راه یافت،بدان که خدا تورا بخشیده است و به مهمانی اش دعوت شده ای."

چشمک زدن رو از بچگی یاد گرفتم .مامان بزرگم می گفت اول یه چشمتو کامل بازکن بعد اون یکی رو ببند هر کارمی کردم دوتاش بسته می شد خلاصه اون قدر تمرین کردم تا توش ماهر شدم دیشب داشتم به اسمون نگاه می کردم که دیدم یکی بهم چشمک زد سر بلند کردم یه ماه سفید و خوشگل دیدم که لبخند زیباش مثل یه غنچه ی گل سرخ تو صورت مخملیش جا خوش کرده بود منم براش چشمک زدم!وقتی یه کم فکر کردم دیدم چشکل ما انسانا با چشمک ماه خیلی فرق می کنه اونقدر دلنشینه که ادمو تو دریای رویا ها غرق می کنه و تنها ناجیشم هم خودشه تا ما رو از تو انهمه رویا بیرون بیاره!راستی شما هم به ماه کامل دیشب نگاه کردین و مثل من دلبلختش شدین؟ امیدوارم!

sepideh

منزل از یاد رفته ام

ببار امشب ببار

شاید اشک تو مرا غسل دهد و پاک سازد

شاید بارانت نقطه چینی شود تا به او برسم

تعریف زندگی عوض شده است                                                                          تا کودک هستم،باید همه را دوست بدارم

تا گریه نکنم، نوازشم نمی کنند                                                                           و وقتی بزرگ شدم،دوست داشتن را برایم جرم می کنن

تا قصد رفتن نداشته باشم،نمی گویند بمان                                                             تا نروم قدرم را نمی دانند و تا نمیرم، نمی بخشنم

تا بیمار نشوم،گل برایم نمی آورند                                                                         ای آسمان ببار

                                                                                                                 تا هر کسی به اندازه پیاله اش پاک شود

                                                        ای چتر فروش،چتر هایت مال خودت

                                                        امشب می خواهم خیس شوم

                                                        پاک شوم تا شاید محو شوم و

                                                        از پله کان آبی به سوی او بروم

                                                        پروردگارا عاشقت هستم،مرا دوست بدار.

حالم بده کنارم نیست             دوسش دارم و یادم نیست

می ترسم از این رفتن             رفتن و دیگه برنگشتن

فکر من باش                        می شد از کاش

تیکه تیکه قلبم                      داره کم کم

مثه یک شمع آب می شه       تیکه تیکه جونم

دل خونم با نبودت                  سراب می شه

دونه دونه دونه                     این دل دیوونه بی بهونه

تورو می خواد                      اگه تونباشی

ازم جداشی                       غم دنیا سرم میاد

چشمام مثه بارون                می باره آروم نداره

تنها تو می تونی                   که نذاری چشام بباره

بارون داره آروم                      می باره تو خیابون

می مونم تا همیشه               چشم به راهت زیربارون

تیکه تیکه قلبم                        داره کم کم

مثه یک شمع آب می شه           تیکه تیکه جونم

دل خونم با نبودت                    سراب می شه

دونه دونه دونه                       این دل دیوونه بی بهونه

تو رو می خواد                        اگه تو نباشی

ازم جداشی                          غم دنیا سرم میاد