چشمک زدن رو از بچگی یاد گرفتم .مامان بزرگم می گفت اول یه چشمتو کامل بازکن بعد اون یکی رو ببند هر کارمی کردم دوتاش بسته می شد خلاصه اون قدر تمرین کردم تا توش ماهر شدم دیشب داشتم به اسمون نگاه می کردم که دیدم یکی بهم چشمک زد سر بلند کردم یه ماه سفید و خوشگل دیدم که لبخند زیباش مثل یه غنچه ی گل سرخ تو صورت مخملیش جا خوش کرده بود منم براش چشمک زدم!وقتی یه کم فکر کردم دیدم چشکل ما انسانا با چشمک ماه خیلی فرق می کنه اونقدر دلنشینه که ادمو تو دریای رویا ها غرق می کنه و تنها ناجیشم هم خودشه تا ما رو از تو انهمه رویا بیرون بیاره!راستی شما هم به ماه کامل دیشب نگاه کردین و مثل من دلبلختش شدین؟ امیدوارم!

sepideh